Pierwszy Dzień Wiosny pod znakiem Marzanny

Zwyczaj „topienia lub palenia Marzanny” był pogańskim zwyczajem starosłowiańskim, znanym od wielu wieków w Polsce, odbywał się w czasie Jarego Święta, w celu przywołania wiosny. Marzanna była to kukła przygotowywana z wiechcia słomy, czasem też gałęzi lub gałganków (szmatek). Ubrana w białą suknię, przyozdobiona wstążkami, koralikami i kwiatami, symbolizowała śmierć odchodzącej zimy, a jej spalenie lub utopienie miało spowodować nie tylko usunięcie efektów wywołanych przez zimę, ale także przynieść szybkie nadejście wiosny i dobre plony w danym roku. Obecnie obrzęd ten nie ma nic wspólnego z wcześniejszymi wierzeniami, przede wszystkim ma charakter zabawowy i łączony jest z nastaniem pierwszego dnia kalendarzowej wiosny 21 marca.
Właśnie tego dnia dzień i noc są równej długości. W naszej szerokości geograficznej o tej porze roku przyroda powinna budzić się z zimowego snu. Ale jak widać na załączonych zdjęciach: w tym roku tego dnia przyroda spłatała nam figla i jeszcze smacznie sobie spała pod płaszczem zimowej pierzyny.
W dniu 21 marca grupy świetlicowe wraz z wychowawcami udały się w barwnym korowodzie nad rzekę Świnkę i spaliły (oczywiście w miejscu do tego przeznaczonym) przygotowane kilka dni wcześniej podczas zajęć warsztatowych, Kolorowe Marzanny. Efekty pracy możecie podziwiać na zdjęciach. Zapraszamy!!!!!!!!!!!!!!

Roma Szumiec